Op veler verzoek..

Op veler verzoek ben ik weer eens achter het toetsenbord gekropen.
Want waar bleven die blogs nou?!

Het gaat al een tijdje zo goed allemaal dat ik er helemaal niet bij stil stond!
Maar waarom zou je alleen bloggen als er iets tegen zit?
Goed nieuws is toch ook zeker het delen waard!
Het feit dat dingen steeds gemakkelijker gaan thuis, ik meer energie en zin heb in de dagen! Dat het met Hayden ook steeds beter gaat en we met zijn 3en steeds meer op elkaar ingespeeld raken. Ja ik zeg "proost!".
Vorige week ben ik wezen dineren met de "bollen-buiken-club". Het zwangerschapsclubje van de zwangerschapscursus, maar dan nu zonder de bolle buiken, en zoals 1 mama zei, "holle builen" haha!
Wat heerlijk om met anderen te kletsen die precies hetzelfde meemaken als jij! hjet ging de hele avond over baby's, werk, baby's, huis, baby's, leuke uitstapjes, baby's, vervoer en hoe vervoer je baby's en al hun spullen! En dat al mijn zorgen en gedachten normaal zijn en ik het stiekem helemaal zo slecht nog niet doe als mama. Want dat is toch wel je grootste zorg! En stiekem voel je je schuldig dat je het heeeeeerlijk vind om even kindloos aan het werk te zijn of weg met vriendinnen en even geen mama hoeft te zijn. Maar waarom zou je je schuldig voelen?! ALLE mama's hebben dat! haha..
Ach, er is zoveel dat ik geleerd heb in deze kleine 7 maanden dat ik mama ben, en er is nog zoveel te leren! en ik ga geheid fouten maken, maar gelukkig mag dat en ben ik niet de enige..

Ze zeggen wel eens, je moet eerst van jezelf houden voor je van een ander kan houden.
Nou, neem een kind. Hij is een deel van jou, en er is niets waar je ooit meer van zal houden!!!!

Goede voornemens..!

Ons kindje word steeds leuker en leuker!
Uiteraard zegt elke ouder dat, maar het is echt waar!

Langzaam leren ze los zitten, willen de wereld ontdekken en stoppen ALLES in hun mond!!
Hij gaat je herkennen, steekt zijn armpjes naar je uit en lacht als je hem kusjes geeft!

Tussen kerst en Oud en nieuw was ik vrij,
en ik vond het wel een beetje spannend!
Ik functioneer nou eenmaal het best met regelmaat en drukte!
En een week thuis met Hayden is druk!!
Maar anders druk.. Hij vragt constand om aandacht en ik was bang dat het de verkeerde combinatie zou zijn.
Maar wat heb ik genoten zeg!!
Zodra je 'sochtends aan zijn bedje staat komt die grote glimlach weer op!


En verder, wat een drukte en een sleur af en toe!
Thuis hebben we maar ouderwets een schoonmaakrooster gemaakt!
Echt bijna te erg voor woorden..
Maar wel nodig!
Nu leroy veel werkt,  ik 3 dgen werk en alle overige aandacht in de kleine man zit, vergeet je heeeeel snel nog even een wasje te doen en dat soort dingen.
Dus ons nieuwe voornemen is een schoner en netter huis! haha..
Ach en verder, gewoon genieten, genieten en nog veel meeer genieten!!
Dit jaar staat voor ons in teken van Hayden.
Het jaar dat hij voor het eerst los zal zitetn, staan, zijn eerste stapjes, zijn eerste woordjes en zijn eerste verjaardag!

Het jaar van een trotse mama!

Zinloos geweld..

Zinloos geweld..
de stomste combinatie van woorden ooit, als je het mij vraagt! Maar helaas ben ik erachter gekomen wat het echt betekend.
Voor mij is geweld altijd zinloos! Wat de reden ook is, wat er ook aan vooraf gegaan is. Met geweld los je het niet op! Maar de definitie "zinloos geweld" kreeg voor mij en mijn familie vorige week een andere betekenis.
Mijn broertje, 18 jaartjes oud, was in de stad aan het stappen, in Amersfoort en word zomaar aangesproken voor 5 volwassen mannen. Mijn broertje, lief als hij is, denkt een gesprek met ze aan te gaan. Maar voor hij het wist begonnen ze op hem in te slaan, hebben ze zijn neus gebroken, ligt hij op de grond en geven ze hem nog een paar trappen na!!
Zomaar, uit het niks en zonder aanleiding..

Hij is dan al wel 18, en toen ik 18 was dacht ik dat ik al helemaal volwassen was en de wereld aan kon, maar voor mij is het mijn kleine broertje. En zomaar hebben ze mijn kleine broertje pijn gedaan! En voor even was ik zo boos en verdrietig! hij heeft 2uur in het ziekenhuis gezeten en moest nog terug komen om zijn neus recht te laten zetten, wat het idee eraan me al kippevel over mijn rug geeft..

Van mij mogen die mannen zich helemaal te pletter rijden tegen een boom en de rest van hun leven uit een rietje drinken en niks meer kunnen doen! Maar helaas zullen ze nooit meer terug gevonden worden..

Chaos met appels!!

Ken je dat probleem,
te veel willen, te weinig tijd, te weinig energie, maar toch nog zoveel moeten?!
Ik weet niet wat het is, maar de hele dag denk ik "dat moet ik nog doen", "dat moet ik niet vergeten", "Dat wil ik nog afmaken" .. En uiteindelijk komt er helemaal niks van!
Ik ben een chaos de laatste tijd! Mijn hoofd loopt over van dingen die ik wil, die ik moet en dingen die ik telkens vergeet! Zou dat bij het ontzwangeren horen zoals veel mensen zeggen of hoort dat bij het leven van een moeder? Nog nooit heb ik een moeder horen zeggen dat ze het zo lekker rustig heeft, dusja..
Ach, we komen er wel! Lang leve de agenda, mobiele telefoon en lieve geduldige mensen om je heen.

En net als bijna alle nieuwe mama's ben ik ook aan de lijn. Sinds vorige week ben ik aan de Sonja Bakker! (alsof het een werkwoord is!) Maar ervoor werken is inderdaad wel zo..
Ik eet ineens appels! (die vind ik helemaal niet lekker!!)
En als mensen vragen waarom (ja dat gebeurt echt.. :s) Vraag ik me af of ze stekeblind zijn!
Maar ik wil me graag beter in mijn vel voelen. Een vrouw leeft nou eenmaal op van complimentjes en waarderende blikken. Romantisch opgetild en rondjes gedraaid worden en over plassen gedragen worden! :D haha.. Maar dan zal ik in een film moeten leven geloof ik.
Anyway, het valt niet mee, maar ook niet tegen. En ik hoop dat ik het volhou en het, het gewenste resultaat zal leveren. Ik voel me er in elk geval goed bij.
Het gaat niet snel, maar als het er maar af gaat!

Verder heb ik eigelijk niet zoveel te bloggen. Niet echt iets bijzonders meegemaakt, en nogsteeds bezig met de dagelijkse dingen. (zover in het onthou!)

Op naar de kerst, ik heb er zin in!

Supermam in de verdeling..

Als mens heb je een beperkte voorraad aan energie.
Als moeder heb je honderduizend dingen waaronder je je energie wilt verdelen..

Je wilt graag fantastisch presteren op het werk, je  daar bewijzen.
Je staat vroeg op, wilt er op je best uitzien en rijd vol goede moed de spits in.
Je wilt de beste mama zijn ter wereld, je kindje de hele dag gelukkig zien en maken. Vermaken, lief hebben, knuffelen, spelen en absoluut niet horen huilen.

Je wilt de geweldigste vrouw zijn die er bestaat voor je vriend.

Lief, grappig, zorgzaam, zijn beste vriendin zijn, maar ook zijn vrouw.
De boodschappen moeten gedaan worden en daarvoor moet bedacht worden wat er allemaal gehaald moet worden.

Vergeet je social life niet, want een date met de vriendinnen mag niet uitblijven!

Alles word al zo vooruit geschoven.
Ook nog de verjaardagen die je hebt en daarvoor de nodige cadeautjes die je moet verzinnen en kopen.

En absoluut de familie niet te vergeten! Oma hier, oma daar.. Tante hier, opa daar..

Het huishouden doet zichzelf ook niet.. De was stapeld zich op,

er word steeds minder gestreken, de wc poetst zichzelf niet,

en met 3 katten is er altijd te veel haar in huis!

En dan moet je uiteraard jezelf niet vergeten zeggen ze dan!

Zou je niet een moord doen om de hele dag in je joggingbroek te hangen en ongestoord chickflicks willen kijken? Of een heerlijk boek kunnen lezen in je luie stoel..

Af en toe een paar uurtjes "Mai"-tijd zou wel fijn zijn..

Gelukkig heb ik zo'n lieve vriend waarvan ik zeker 2x in de week lekker mag uitslapen als ik vrij ben.
Dat ga ik echt missen als hij straks weer moet werken.
Dan moet ik dat beetje energie dat ik heb nog meer verdelen!

Chaos in mijn hoofd, maar uiteindelijk komt altijd alles goed en lig ik uigeteld en voldaan lekker in mijn bedje.

A piece of my life

En toen was er weer een week voorbij!

Voor mij eindigd de week zondag, en is maandag weer een verse start.

En wat een week..

Elke dag maak je weer wat mee waarvan je denkt, oh, dat moet ik op mijn blog delen!

Maar als puntje bij paaltje komt, ben je de meeste dingen al weer vergeten.

Gelukkig zijn er wel een aantal dingen die ik heb onthouden ;)

en met mijn schrijfstijl, vul ik daar een heel boek mee!

Van de week stond ik bij de opticiën, want helaas moest ik er ook maar aan gaan geloven,

ik heb een bril nodig! En na heel wat kijken, had ik een bril gevonden. Of eigelijk twee, want de tweede kreeg je gratis. Toen moesten mijn ogen gemeten worden. Oke, dat kon dus niet per direct want ze zaten de komende twee weken (!!!) vol geboekt! maar, aangezien ik woensdags vrij ben, zou ze me bellen als ze een gaatje hadden.

Dus woensdagmorgen, toen ik heerlijk mocht en kon uitslapen, belde ze om 9u dat ze om 11.30u een plekje vrij hadden. Dus met het hele hebben en houden, leroy, ik en hayden naar de opticien. Waar ik uiteindelijk om 12.10u geholpen werd! nou, daar maak je dus een afspraak voor.. Normaal heb ik er wel begrip voor, maar moet je eens in een drukke winkel wachten met een chagerijjnige baby, die niet houd van wachten en stil staan. Gelukkig is daar leroy, de redder in nood die heel lief rondjes bleef lopen met hayden.

Dan moet je dus zo'n klein donker kamertje in, met een man die zichzelf echt op en top grappig vind, en grapjes blijft maken waar je echt geen idee van heb en zijn hele geschiedenis bij zijn vorige (concurerende) werkgever krijgt te horen.. nu snapte ik ook waarom het allemaal zo uitgelopen was.

1 bril mocht ik de volgende dag halen want de glazen waren op voorraad, en over de ander zou ik gebeld worden.

Dus ik de volgende dag braaf naar de opticien, bril halen. Wachten, wachten, wachten..

staat daar een buitenlandse jongen van een jaar om 12, met zo'n beginnend donzen snorretje, midden in de winkel voor de spiegel het tandplak van zijn tanden te schrapen en daarna zijn nagels af te kluiven.. GADVER!!!

Ik vind een vies gebit zo ranzig!! ik heb liever een stinkend iemand dan moeten praten met iemand met vieze, gele, vol tandplak en slijmige tanden!!!

Gelukkig mocht ik gelijk weg.

(hier ik, op de brakke zondag, met mijn bril)

Om van de hak op de tak te springen, zat ik van de week met leroy op de bank, en ik weet niet hoe we erop kwamen, maar we hadden het over MILFS. Misschien dat je het nog weet, maar voor degene die het niet weten; De term milf is bekend geworden in de film american pie. MILF staat voor Mother I'd Like to Fuck. En als ik denk aan een milf, denk ik aan een 40 plusser, in te strakke kleren, met te veel make-up en hoog getoupeerd haar. Iets waaar ik absoluut niet mee geassocieerd zou willen worden!

Maar leroy, nuchterheid hetzelve, herrinderde me even aan de letterlijke vertaling en dat iedere "moeder" die aantrekkelijk is dat dus kunt zijn. En ik dus ook..

Domper!

En dan om af te sluiten een snoezig verhaaltje van de liefde van mijn leven.

Onze zoon is gek op Ijoor. Je weet wel, dat sullige ezeltje van winnie de pooh. Toevallig ook mama's favoriet, maar dat is ook echt puur toeval!

Hayden heeft voor zijn geboorte een grote ijoor knuffel van zo'n 50 cm hoog, gekregen. En deze staat op zijn kast op zijn kamer. En elke keer als we er met hem langs liepen begon hij te lachen naar ijoor! zo snoezig! En het was ook echt specifiek die knuffel! Want ook als we hem voor hem hielden, deed hij het. En later begon hij zelfs tegen ijoor te brabbelen, hele verhalen! Zo schattig!

Dus wij een kleine ijoor gezocht en gekocht. Want probeer die grote maar eens in de wagen te leggen, of in het bedje.. haha..

En ja hoor, ook deze mini ijoor valt in de smaak! Kletsmajoor.. hij pakte hem gelijk en begon alweer verhalen te vertellen aan de trouwe ijoor.

Ik geloof dat hayden een nieuw vriendje heeft uitgekozen.

(hier Hayden met zijn grote en (nieuwe) kleine Ijoor)

Grappig he, dat zo'n baby dat zelf bepaald.

Zo klein, maar echt een individu met een eigen persoolijkheid en karakter.

Zoals vandaag was er geen weg met hem te bezeilen!

hij was humeurig, niks was goed nen kon alleen maar huilen en gillen!

Toen we hem meenamen in de auto voor een kleine aankoop op het winkelcentrum, was hij stil. En tijdens de rit naar huis viel hij is slaap. Toen heeftie van 3uur tot 7u geslapen! wat echt uitzonderlijk is voor onze baby, aangezien die van begin af aan bijna niet slaapt. en tegenwoordig maar een half uurtje en als je heeln  veel geluk hebt, een uurtje overdags.

Dus hij was gewoon heel erg moe. Net als mama, want ik ben vandaag nergens voor in!

Wil lekker op de bank hangen.

Wat ik nu dus ook lekker doe, voetjes omhoog, thee erbij, met liefde gemaakt door leroy en lekker tv kijken.

Life can be so good!

bless u.. xxx


Oh, en graag jullie reactie!
Ben zo benieuwd!
En zo weet ik dat jullie het gelezen hebben ;) hihi

A New Born MoM, aan het bloggen.

Ja Ja,
Ook ik ben maar aan het bloggen geslagen..
Iedereen zegt maar, alles staat op internet, je hele leven.
Niks is meer prive met de social media als facebook, hyves en twitter.
En om het nog eens erger te maken ga ik mijn gedachten delen via een blog!

Sinds 1 augustus ben ik moeder geworden van een prachtige zoon!
Hayden Dinant van den Berg.
En als "new born mom" staat je leven werkelijk niet stil!
De nachtelijke flesjes, poepluiers en alle gesjouw als je ook maar iets simpels wilt doen als even op visite gaan ergens. Dus ik dacht mijn belevenissen maar te gaan delen met degene die zich genoeg vervelen om het te lezen.

Oh, en mijn grammatica is niet al te best, dus ik stel voor dat je dat erbij voor lief neemt :)

Dus, ik woon nu ruim 2 en half jaar samen, en we zijn dus onlangs trotse ouders geworden.
En omdat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen om snoezige diertjes laten staan hebben we ook 3 katten, hadden we 2 goudvissen en een konijn. De goudvissen zwemmen ergens bij de waterzuivering denk ik, en het konijn is geadopteerd door een lieve mevrouw die we niet kennnen. Hoe weet je dan of ze lief is? Geen idee!

Ik werk dus als Office Assistent bij een bedrijf in Bunnik. En office assistent is dus eigelijk een duur woord voor manusje-van-alles. De post, de mail, de telefoon, de receptie, de facturen, de vergaderingen, de lunch enz enz..
Er worden ook dagelijks pakketjes bezorgd door jongens van DHL, TNT en nog zo'n postorder bedrijf. Allen, stuk voor stuk de slimste niet.
Wekelijks hang ik weer aan de telefoon om de pakketjes die verkeerd bezorgd zijn, naar hun rechtmatige eigenaar te laten komen.
En als je vraagt, wat voor bedrijf is he waar je werkt?
Tjah, een oud, stoffig familiebedrijf die iets doet in techniek, en machines, en dingen maken, en detacheren van ingeneurs, en technisch tekenaars, en landmetingen en pff... zoiets?!
Ze doen echt zoveel! et enige voorbeeld dat ik kan geven is;
ken je die cupjes van je waxinelichtjes? Nou die hebben zij ontworpen en maken zij machines voor.
Oh en ze maken ook vliegtuigonderdelen.. :s
Anyway, ik werk er met veel plezier. En weet wat ik moet doen.  Lijkt me niet al geheel overbodig.

Leroy is helaas tegenwoordig "stay-home-dad" en is hard opzoek naar werk.
Wat dan wel weer fijn is, is da het eten lekker klaar staat als ik thuis kom en het huis gezogen.
En Hayden is lekker de hele dag met papa in de weer.

Net onze kleine man naar bed gebracht, wat altijd weer een heel gevecht is om hem aan te kleden. Maar wel erg lekker dat hij na de fles dan altijd gelijk slaapt en papa en mama wat quality time hebben die we vaak bank hangend/tvkijkend of wii'end doorbrengen. Even weer onszelf. Geen mama of papa, geen flesjes en luiers, geen werk, geen druk, geen zorgen. Even een paar uurtjes genieten van niks!
Tot de volgende ochtend het riedeltje weer begint en hayden om half 8 (standaard) wakker word. maakt niet uit of hij de nacht heeft doorgeslapen, of 'snachts nog even bedacht dat hij honger had, half 8 word hij wakker.
Maar weer zo snoezig als je hem optild en gelijk alles goed is. Je hem lekker knuffelt en hij je toelacht, dan is alles weer goed!

Na de geboorte zei ik dat ik werkelijk bevallen was van mijn hart. Want hayden is mijn hart, met een luier om!
En zo voelde het. Want ik miste hem in mij, verbonden aan mij, en wist gelijk dat ik nooit meer zonder hem zou kunnen leven..